Jurmala-Saulkrasti 90 kilometer

In de avond werd er nog vuurwerk afgestoken ivm Janusdag. Vandaag is ook een feestdag.
Na een keer verkeerd gereden te zijn, toch het fietspad langs de spoorlijn gevonden. Er was redelijk wat fietsverkeer.
In Riga lunch ik en als ik weer op de fiets stap, begint het te reenen. De temperatuur is verder heerlijk. Na het plaatsje Carnikava volgt een enorm drukke weg. Ze rijden hier loeihard en ik ben blij dat ik ergens ruimte zie om de weg over te steken.Er is wel een soort vluchtstrook maar niet met doorgetrokken streep. Menig auto rijdt er rustig overheen. Ik kom een jongen met een lekke fietsband tegen. Ik vraag of hij hulp nodig heeft. Nee, hij heeft zijn vriend al gebeld, die komt hem halen.
Ik ben blij dat ik bij Pabazi een rustiger weg in kan slaan. In Saulkrasti ga ik op zoek naar hotel-zeg maar b&b Saulrieti. Na het gevraagd te hebben aan iemand die het ook niet weet, fietst hij met me mee. Wanneer net de politie aan komt rijden, vraagt hij de weg.Zo kom ik beneden bij het strand uit waar een heel oude minidraai molen voor kinderen staat. Al jaren niet meer in gebruik. Vergane glorie uit de jaren 60. Zo ziet ook mijn onderkomen er uit. Een oud houten huis met een houten hek. Geen bel. Er staat een man die wel even de eigenaar zal bellen. Na enige minuten komt een man aangelopen. De man is wst chaotisch en vraagt of ik wel geboekt heb en of ik dat kan bewijzen. Hij vraagt of ik even geduld heb en loopt naar binnen. Na een paar minuten komt hij gestrest naar buiten. Het is net of hij niet op mijn komst gerekend heeft. We lopen door zijn huis waarbij in een kamer huiselijk het wasrek met was hangt. Hier wordt geleefd. Zijn vrouw zit te werken achter de pc. Via de keuken kom ik bij mijn kamer. Ik ben de enige gast. Ik kan avondeten krijgen. Deze wordt in een vrij muffe en donkere kelder geserveerd. Een sauna en hottub zijn er ook, echter niet in gebruik.